Aanplant

Kerner houdt van wijngaarden die niet te nat en niet te droog zijn. Een lange rijpingsperiode tot laat in de herfst maakt een mostgewicht mogelijk dat hoger is dan dat van Riesling. De houtrijpheid en vorsthardheid zijn goed, het loofwerk is arbeidsintensief. De robuuste, winterharde wijnstok met dikke, geelgroene bessen is echter gevoelig voor aantasting door oïdium en het Arabis-mozaïekvirus heeft ervoor gezorgd dat Kerner enkele jaren geleden ernstig werd aangetast. De variëteit produceert goede, vrij constante opbrengsten met meestal voldoende mostgewicht voor predicaatwijnen.

Belangrijkheid

In het begin van de jaren 1970 raakten wijnbouwers en consumenten bevriend met de opvallende nieuwe variëteit. Begonnen in de Pfalz, verspreidde het zich naar alle Duitse wijngebieden en wordt het ook in het buitenland verbouwd voor experimentele doeleinden. In 1992 bereikte Kerner het hoogtepunt van zijn populariteit met een areaal van 7.800 hectare, en sindsdien is er een sterk dalende trend in de teelt. Momenteel (2022) zijn er nog ongeveer 2.032 hectaren beplant met dit druivenras in Duitsland, het grootste deel in Rheinhessen met 606 hectaren en de Pfalz met ongeveer 615 hectaren, gevolgd door Württemberg, de Moezel, de Nahe en Franken, maar met veel kleinere hoeveelheden.

Genieten

De sappige wijnen worden gedronken als dorstlessers, en de levendige zuren van Kerner zijn ook geschikt voor een Spritzer (wijn vermeng met koolzuurhoudend water). Droge of halfdroge wijnen van superieure kwaliteit passen goed bij lichte en subtiele voorgerechten, zoals vis- of groenterrines, zomerse salades, vis, gevogelte en kalfsvlees, aspergegerechten, zachte plakjes kaas en verse kaas. Fruitige, zoete en pittige Spätlesen passen bijzonder goed bij desserts op basis van appels.

Vinificatie en smaak

Kerner wordt aangeboden in alle kwaliteitsniveaus tot Auslese en dienovereenkomstig gevinifieerd. Er is zowel de leuke instapwijn als de Spätlese, soms ook mousserende wijn, meestal in de (extra) trocken (wat bij schumwijn zoeter is dan brut). De kleur van Kerner is meestal tussen lichtgeel en strogeel. Het aroma is iets aromatischer dan dat van Riesling; het is friszuur, delicaat aromatisch en fruitig (peer, sinaasappel, groene appel, aalbes, abrikoos, ijsbonbons) en heeft soms een lichte muskaatsmaak.  

Geschiedenis

Druivenstokteler August Herold (Lauffen am Neckar) van de „Staatliche Lehr- und Versuchsanstalt für Wein- und Obstbau“ in Weinsberg was destijds de geestelijk vader van deze kruising.
Om deze reden werd het druivenras aanvankelijk aangeduid als „weißem Herold“ later werd het omgedoopt tot Kerner als verwijzing naar de regionale dichter uit Schwaben Justinus Kerner, die in Weinsberg had gewoond. Kerner is belangrijk geworden in alle Duitse wijngebieden, en voelt zich erg goed in Württemberg rond Heilbronn. Het druivenras kreeg in 1969 bescherming als druivenras.

Er is aanplant bekend in het noordelijke deel van Zuid-Tirol (Eisacktal - Valle Isarco) rond Brixen, in Zwitserland (18,5 hectare, vanaf 2007, bron: Office fédéral de l'agriculture OFAG) en in Zuid-Afrika. In 1974 werd een mutatie van de Kerner gevonden, het nieuwe druivenras Kernling.

In één oogopslag

• De dichter en hoge medisch officier Justinus Kerner (1786-1862) gaf het ras zijn naam
• Kruising van rode Trollinger x witte Riesling
• Bereikte het hoogtepunt van zijn populariteit in 1992, sindsdien dalende trend
• Robuuste, winterharde wijnstok met een lange rijpingsperiode
• Aroma: aromatisch en fruitig, doet denken aan appels, perziken en ijsbonbons